Fakirliğin verdiği zenginlik

Fakirlik gerçekten umutları, hayalleri büyük olan her insan için çok ağır bir trajedidir. Belki dünyada en geniş düşlere sahip fakir insanlar oluyor. Hayalleri v daha da genişlemektedir. Hiçbir zaman fakir insanla zengin insanın çevresine bakış çerçevesi aynı olamaz. Fakir olmak imkanları küçük olmak demektir. Çoktan beri görmediğin bir tanıdığı otobusde görüp, düşerken onun parasını vere bilmemek, dostunla oturduğun  kafede kalkarken hesabı ödeye bilememek, evde çok elektrik yakmakdan kacinmak,dogum günleriden kaçmak vb, bunlar  gibi isteklerin en yersiz versiyonlarıdır. Yazdığın kitabı yayinlamak  için maddiyat bulamamak, en sevdiğin insanın başını beladan  kurtarmak için borç verememek vb, bunlar diğerlerine bakınca en azından normal sayılabilir. Fakirliğin verdiği zenginlik elbetteki manevi varlık olur..bunu hatirlatmak gerekirki Fakirligi- Zenginligi  ovmek gibi amacim yok  ama sona kadar okuyunca bu yazini ne demek istedigim belli olucak. Pisagorun bu konuda bir sözü var: fakir deniz kıyısının yakınında duran adamdır, zengin ise denizin ortasındaki, bence sahile en sık denizin kıyısına yakın olan kişi çıkar. Çok çalışıp yoruldukdan  sonra yenilen yemeğin zevkini  tok karnına yenilen yemegin vermediği gibi, zorlukla kazanılan şeylerin de hislerini emin bir şekilde kazanılan verdiği hisler değiştirebilirsiniz. Ancak başka yönden bakarsak fakir insanlar Kendileri bilmeden çok şeye sahip oluyorlar. Örneğin, dostunun her ortak oturduğunuz kafede hesabı sana hiç  bir sey demeden defalarca ödemesi artık sizin dostluğunuz ona esas neyin önemli olduğunu ispat ediyor, ya da diyelim  kitabını yayina  vermekten dolayı ve ya ailene maddi desteyi ve  gereken miktarı kazanmak için bir  işe başlıyorsun ve seninle beraber çalışan iş arkadaşlarının arasında kimi zaman oluyor ki,  öğle vakti sofra arkasında konuşurken konuştuğu çektiği acılar, senin başka kitabının başlamasına esas neden oluyor yada derdine ortak olup destek olarak yardimci olup iyilik yapiyorsun. Her iyiligin bedeli vardir, her kotulugun oldugu gibi.Sevdiğin kıza  her doğum gününde, bayramlarda hediye ala bilmediğin için senden ayrılması, akrabalarinin senden  vazgeçmesi, herhangi  bir yerdeyken sana karşı olan haksızlıklar vb bunların hepsi bir insana çok şey kazandırır, ama bunun farkına çok az adam varır.  Bu aslında fakir zamanlarinda çektiğin iztirabların sana bahşettiği varlılıkdır. Yaşa doldukça ise ansızın imkanlarının genişlemesinde sen artık insanların iç yüzlerini zahirinden görebiliyorsun.